BLOG Acceptatie chronische pijn  

“Accepteer het maar!”, is iets dat mensen met chronische (pijn)klachten te horen krijgen. Echter dat accepteren, dat klinkt zo eenvoudig, maar hoe kan je hierin ondersteund worden? 

 ACT: voor de cliënt een nieuwe kijk op acceptatie 

Binnen het gedachtengoed van Acceptance and Commitment Therapy (afgekort ACT) betekent acceptatie:  

aandacht en ruimte maken voor datgene waarvan je eigenlijk geneigd bent het te vermijden. 

Denk hierbij aan pijn, maar ook allerlei emoties en gedachten zijn zaken die mensen veelal willen vermijden.  

We leven vaak met de gedachte dat we controle hebben over hoe we ons voelen en dat zou betekenen dat we zelf verantwoordelijk zijn voor ons geluk. Alsof geluk altijd maakbaar is. Pas als je inziet dat deze controle een illusie is, ontstaat er ruimte voor een nieuwe manier van kijken: acceptatie.  

Bron: www.act-opleiding.nl 

 Acceptatie richt zich dan ook veel meer op het energie steken in datgene waar je invloed op hebt en het laten zijn van datgene waar je geen invloed op hebt. Acceptatie is dus niet hetzelfde als “bij de pakken neerzitten” en “het is nou eenmaal zo”.  

Het blijkt dat de mate waarin je je pijn accepteert van invloed is
op de impact die pijn uiteindelijk op je leven heeft. 

 

Controle, vermijden en vechten 

Mogelijk accepteren mensen met chronisch pijn de klachten wel, omdat ze niet anders kunnen en de klachten al zo lang hebben. Of misschien juist dat ze het niet willen accepteren en graag terug willen naar hoe het was vóór de klachten.  

Door het toe te laten kun je het als het ware minder groot maken, zonder de illusie dat dit een nieuwe strategie is om controle te krijgen.  

 

Bereidheid tot acceptatie 

De uitdaging ligt er dan ook in om dit boven tafel te krijgen; de strijd, de niet helpende agenda van controle op klachten en het vermijden van vervelende gevoelens, gedachten en emoties. Stel jezelf daarom relevante vragen: ”waar vecht je tegen?”, “wat vermijd je?”, “ben je bereid dingen te doen die je eigenlijk liever niet zou willen doen?”. Goede vragen om te bespreken of middels een oefening inzicht op te doen met een psycholoog, fysiotherapeut of ergotherapeut. 

 

Acceptatie is een proces  

Door je te openen voor de realiteit en je gevoelens daarbij, begint er een proces van verwerken. Het gaat minder pijn doen. Door niet te accepteren, kom je niet verder. Het proces stagneert. Maar gun jezelf de tijd. Het is een proces van ‘vallen & opstaan’. Momenten van weerstand, niet accepteren zullen zich afwisselen met momenten van loslaten. 

Acceptatie brengt wat op: we horen van cliënten terug dat ze meer rust ervaren in hun hoofd, ze voelen meer ontspanning in hun lijf, het voelt vredig na alle weerstand en strijd.  

Verander wat je kunt veranderen
Accepteer wat je niet kunt veranderen
En heb de wijsheid om het verschil te zien 

 

Auteur: Aquila Oorlog, GZ-psycholoog bij RoessinghMedinello